Koyun Irkları: Güney Karaman

Esas yetiştirme yeri, Orta Torosların yüksek kesimleridir. Günümüzde Antalya, Mersin, Gaziantep ve Hatay illerini kapsayan Akdeniz Bölgesi'nde yayılma alanı bulmuştur. Kombine, et, süt ve yapağı verimine sahiptir.

Elde edilişi hakkında kesin bilgi yoktur, bazı kaynaklarda Osmanlı döneminde Türkistan’dan Akdeniz’e göç eden Yörükler (Türkmenler) tarafından getirilen Karagül koçlarının Antalya, Mersin ve Adana’nın dağlık bölgesinde var olan Akkaraman ve Dağlıç koyunlarla melezlemesiyle oluşan ayrı bir ırk olarak nitelendirilmektedir.

Küçük yapılıdır. Beyaz, gri, kahverengi, kızıl, siyah ve alacalı renklileri bulunmaktadır. Özellikle siyah olanlarda renk, yaş ilerledikçe kırçıllaşmaktadır. Bunlara gri (kül) renkliler de denir. Erkekler boynuzlu, dişiler nadiren boynuzludur. Yağlı kuyrukludur. Kuyruğun ortasında bir oluk yer almaktadır. Kuyruğun uç kısmı parmak şeklinde aşağı sarkar. Yeni doğan kuzuların postları oldukça kaliteli buklelidir.

Irka Özgü Ayırıcı Özellikleri

Sıcak ve kurak iklime, uzun yol yürüyüşlerine dayanıklıdır. Sürü içgüdüsü gelişmiştir. İkizlik istenmez. Yemden yararlanma 6.86 olup kuzularının besi performansı diğer yağlı kuyruklu yerli ırklara göre düşüktür. Karagüle’e daha çok benzeyen Güney Karaman bir Karaman varyetesi olarak kabul edilebilir.

Yetiştirme Koşulları

Göçer bir sistemde Yörükler (Türkmenler) tarafından yetiştirilir. Kışları Toros dağlarının eteklerinde geçirip ilkbaharda otlatılarak, 2000-2500 m. yükseklikteki yaylalara çıkarılır. Geç sonbaharda kış otlaklarına geri döner. Genel olarak açık alanlarda bulundurulur. Kış mevsiminde yağıştan korumak ve geceletilmek üzere basit barınaklara alınır. Doğumlar genelde dışarıda, doğada olur.

Vücut Ölçüleri ve Verim Özellikleri	Erkek	Dişi
Cidago Yüksekliği (cm)	68	63
Vücut Uzunluğu (cm)	63	58
Doğum Ağırlığı (kg)	4.2	3.6
Ergin Canlı Ağırlık (kg)	52	37
Günlük Canlı Ağırlık Artışı (g)	275	-
Laktasyon Süt Verimi (lt)	-	25-30
Yapağı Verimi (kg)	-	2.7
Damızlıkta Kullanma Yaşı (ay)	-	18